من آمده ام که با تو راهی بشوم

آنی که تو از دلم بخواهی بشوم

دریا بغلم کن! بغلم کن دریا!

می خواهم از این به بعد ماهی بشوم

 با او بگو حکایت شب زنده داریم 

 با او بگو چه میکشم از درد اشتیاق  

  شاید وفا کند بشتابد به یاریم

     فانوس به دست کوچه دیدار است 

    آنگونه تو را در انتظارم که اگر 

    این چشم بخوابد آن یکی بیدار است  

تاکسی ازجان شیرین نگذردفرهادنیست 

 عاشقی مقدور هر عیاش  نیست 

   غم کشیدن صنعت نقاش نیست   

نگو بار گران بودیم و رفتیم 

نگو نامهربان بودیم و رفتیم 

نگو اینها دلیل محکمی نیست 

بگو با دیگران بودیم و رفتیم

نگهی کردی و از خود نگرانم کردی 

نگران پیش نگاه دگرانم کردی 

من نظر باز نبودم تو به یک چشم زدن  

در چرا گاه نظر چشم چرانم کردی

ای عشق پس از تو نان من اجر نیست

بی تو دلم از دریغ و حسرت پر نیست 

تو قسمت من نه مال  مردم بودی

 قربان دلم که مال مردم خور نیست 

تو از باغ نرگس فریبا تری 

 ز لبخند خورشید زیباتری 

تو آن شعر نابی که حافظ سرود 

 ولی از غزل هم تو گویاتری 

دانی که به دیدار تو چونم تشنه

هر لحظه که بینمت فزونم تشنه

من تشنه ی آن دو چشم مخمور توام

عالم همه زین سبب به خونم تشنه

«حافظ

زاهدی پرسید از فرزند خویش  

هیچ میدانی مسلمانی به چیست 

صدق و بی آزاری و خدمت به خلق 

هم عبادت هم کلید زندگیست 

گفت زین معیار اندر شهر ما  

یک مسلمان هست آن هم ارمنیست

عشق از ازلست و تا ابد خواهد بود 

جوینده عشق بی عدد خواهد بود        

                   فردا که قیامت آشکارا گردد          

                 هر دل که نه عاشق است رد خواهد بود

سنگ حرمت قبله ی پیشانی هاست 

همسایگی ات فخر خراسانی هاست
 

ننداخته تاس جفت هشت آوردیم
 

این قاعده ی قمار ایرانی هاست

 به غم کسی اسیرم که زمن خبر ندارد 

عجب از محبت من که در او اثر ندارد 

غلط است هر که گوید که به دل رهست دل را 

دل من زغصه خون شد ،دل او خبر ندارد 

قدیمی و طلا چاپی تو ای دل 

میان عاشقان تاپی تو ای دل 

صدایت رونق تالار عشق است 

    مگر موسیقی پاپی تو ای دل 

تو از دشت وفا یاد مرا گیر 

سراغ داغ فریاد مرا گیر 

قدم نه در کویر دیدگانم 

ازین نامردمان داد مرا گیر

 عشق‏ است ، بیایید خیانتنکنیم  

    با غیر رفیق خود رفاقت نکنیم 

   عشق است، نه عادتی که هر روزه شود 

عادت بکنیم به عشق عادت نکنیم  

روزگاریست در این کوچه گرفتار توام 

 با خبر باش که در حسرت دیدار تو ام 

 گفته بودی که طبیب دل هر بیماری 

پس طبیب دل من باش که بیمار تو ام

وز دیده من بدین نهانی که تویی

وصاف ترا وصف نداند کردن

تو خود به صفات خود چنانی که تویی

دریای سپهر را به جوش آوردیم

چون با تو خروش و جوش ما درنگرفت

رفتیم و زبانهای خموش آوردیم

دلم برای کسی تنگ است که آفتاب             صداقت را به مهمانی گلهای باغ می آورد

گیسوان بلندش را به باد می دهد                 دست های سپیدش را به آب می بخشد

شعر های خوشی چون پرنده ها می خواند

عشق درگیر غروب را درد است                              باز هم طلوع ماه را عشق است

ای از خانه ز خم و گریه                                       غربت بغض گشا را عشق است

ای از آب و هوای بی عشق                                      بادبان ناخدا را عشق است

اهل بی مرز ترین دریا باش                                     اهل همه جا را عشق است

از غزل باختگان می ترسم                                      شعر های بی هوا را عشق است

ای قشنگ ترین سازها و آواز ها                               روزهای بی عزا را عشق است

ترسم آخر زغمعشق تو دیوانه شوم،

بیخود از خود شوم و راهی میخانه شوم،

آنقدر باده بنوشم که شوم مست و خراب،

نه دگر دوست شناسم نه دگر جام شراب.

حتی به سوی درهای بسته دوید و تمام درهای بسته برایش بازشد...

"اگر تمام درهای دنیا هم برویت بسته بود، بدو، چون خدای تو و یوسف

یکیست"

محبت زیادی، همیشه آدمها را خراب می کند

گاهی آدمها می روند

نه برای اینکه دلایل ماندنشان کم شده

بلکه به این دلیل که آنقدر کوچکند که

تحمل حجم بالای محبت تو را ندارند

او که رفتنی است، بگذار برود . . .

را عبادت نمی کنم.

استاد به انتهای کلاس رفت و به ان دانشجو گفت : ایا مرا می بینی؟

دانشجو پاسخ داد : نه استاد ! وقتی پشت من به شما باشد مسلما شما را نمی بینم.

استاد کنار او رفت و نگاهی به او کرد و گفت : تا وقتی به خدا پشت کرده باشی

او را نخواهی دید !

خدایا ...

با همه ی فاصله‌ای که از تو گرفته‌ایم ...

هنوز هم ، چقدر به ما نزدیکی ...

ولی چقدر مثل بادبادکی

نخ تو ،توی دست های من

ولی همیشه بی اجازه میروی

سراغ ابرهای پشمکی....سراغ آفتاب تازه میروی

تو هم کلاسی پرنده ای

تو هم اتاقی ستاره ای

ورق ورق،سبک،جدا

شبیه یک کتاب پاره پاره ای

تو شکل قاصدک

تو شکل باد

تو شکل رفتنی

و راستش کمی شبیه من....شبیه این دل منی

تو با پرنده ها

تو با تمام بال های در به در

چه زود جفت و جور میشوی

تو بی هوا

تو بی خبر

تو دورِ دورِ دور میشوی

آهای زیباعزیز!

بیا چقدر دیر کرده ای

بیا،بیا فقط بگو

کجای آسمان

دوباره گیر کرده ای!

"آنها را دوست دارند!"

احساس گناه یعنی،حذف کردن اراده خداوند در زمین!

.

.

حتی لحظه ای!

                               حتی لحظه ای!

تصور نکنید که،

         تولدتان تصادفی بوده است!

عملی اگر کاشتی "عادتی"درو خواهی کرد!

عادتی اگر کاشتی"اخلاقی"درو خواهی کرد!

اخلاقی اگر کاشتی"سرنوشتی"درو خواهی کرد!

 این بار دیگر ماهی بود که از تنهایی قلاب را رها نمیکرد...!!!

دارم نبودنت را با ساعت شنی اندازه میگیرم...

یک صحرا گذشته است!

دوستت دارم

عشق یعنی انتظار و انتظار
                                عشق یعنی هر چه بینی عکس یار
 
            عشق یعنی شب نخفتن تا سحر
                                عشق یعنی سجده‌ها با چشم تر
 
            عشق یعنی دیده بر در دوختن
                                عشق یعنی از فراقش سوختن
 
            عشق یعنی سر به در آویختن
                                عشق یعنی اشک حسرت ریختن
 
            عشق یعنی لحظه‌های ناب ناب
                                عشق یعنی لحظه‌های التهاب
 
            عشق یعنی بنده فرمان شدن
                                عشق یعنی تا ابد رسوا شدن
 
            عشق یعنی گم شدن در کوی دوست
                                عشق یعنی هر چه در دل آرزوست
 
            عشق یعنی یک تیمم یک نماز
                                عشق یعنی عالمی راز و نیاز
 
            عشق یعنی یک تبسم یک نگاه
                                عشق یعنی تکیه گاه و جان پناه
 
            عشق یعنی سوختن یا ساختن
                                عشق یعنی زندگی را باختن
 
            عشق یعنی همچو من شیدا شدن
                                عشق یعنی قطره و دریا شدن
 
            عشق یعنی پیش محبوبت بمیر
                                عشق یعنی از رضایش عمر گیر
 
            عشق یعنی زندگی را بندگی
                                عشق یعنی بندگی آزادگی

دوستت دارم